In memoriam Boudewijn Dereymaeker (Brussel)

Het overlijden van Belgisch ere-ambassadeur Boudewijn Dereymaeker heeft de afdeling Brussel vorige maand diep getroffen. Het was de tweede maal dit jaar dat wij afscheid moesten nemen van een trouw, minzaam en zeer gewaardeerd lid, na het plotse heengaan van emeritus professor Neri Sybesma-Knol in de maand mei.
 

Boudewijn werd geboren in 1956. Hij sloot zich in 1985 bij ons genootschap aan als lid van de afdeling Kinshasa. Vervolgens werd hij lid van de afdeling Manhattan in de Verenigde Staten (1988-93) en later Leiden (1994-2003). Nadien sloot hij zich aan bij de afdeling Extra-Muros, die hij in 2020, na het beëindigen van zijn diplomatieke loopbaan, zou inruilen voor de afdeling Brussel.
 

Boudewijn Dereymaeker heeft een boeiende en vooral veelzijdige diplomatieke carrière gehad, die hem naar vele uithoeken van onze wereld heeft gebracht. Eerst was er Kinshasa (1985-1988), indertijd een van de belangrijkste en moeilijkste posten van het Belgische diplomatieke netwerk. Vervolgens was hij zes jaar werkzaam op de Permanente Vertegenwoordiging van België bij de Verenigde Naties te New York. Daar leerde hij het raderwerk van de complexe VN-machinerie grondig kennen. Die kennis heeft hij nadien goed kunnen gebruiken als een van de VN-deskverantwoordelijken op het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
 

Na een lang verblijf op de Belgische ambassade in Den Haag (1998-2003), werd Boudewijn benoemd tot ambassadeur te Harare (2003-2006). Zimbabwe, toen onder de leiding van president Mugabe. Het was in die periode niet echt de meest begeerde van onze diplomatieke bestemmingen.
 

In 2003 werd Boudewijn aangesteld tot adviseur van prins Filip. Gedurende drie jaar heeft hij discreet aan de zijde gestaan van de toekomstige vorst en hem met raad en daad bijgestaan. Het was voor hem een boeiende en absoluut verrijkende periode, die hem in contact bracht met mensen uit de verschillende lagen van onze samenleving. Na deze functie eervol te hebben uitgeoefend werd hij achtereenvolgens ambassadeur te Mexico (2009), personeelshoofd van de 'buitencarrière' op het ministerie, ambassadeur te Lissabon (2015) en tenslotte griffier van de Raad van Adel en Ridderorden.
 

Kort na zijn pensioen in 2021 werd Boudewijn eind vorig jaar getroffen door een zware ziekte die hem uiteindelijk zou vellen. Hij was 67 jaar oud , gehuwd met Véronique Verhoeyen en vader van twee kinderen, Alexander en Helena.
 

Boudewijn Dereymaeker zal door zijn vele vrienden in binnen- en buitenland, zijn oud-collega’s en talrijke Princevrienden herinnerd worden als een plichtsbewuste, rechtlijnige en joviale man, maar vooral als een persoon die het streven naar menselijke verbondenheid hoog in het vaandel droeg en voor wie vriendschap geen loos begrip was.
 

"Qui sert bien son pays n’a pas besoin d’ayeux."
 

Luc Teirlinck
Secretaris afdeling Brussel

Terug naar de PrincEzine (op de website)? Klik hier.