Beelden in Dordrecht op gewestdag Holland
Alle deelnemers aan de gewestdag Holland kregen begin deze maand een boekje mee over beelden in Dordrecht, aangevuld met foto’s en gedichten van Jan Verschoor, een buiten Dordrecht wat minder bekende schrijver. In dit artikel gaat de afdeling in op een van die kunstwerken. En op de band daarvan met het eerder dit jaar overleden lid Hinrich Brüggemann.
Speciaal voor de gewestdag heeft Jan Verschoor een herdruk gemaakt van zijn beeldenboekje, waarbij er één kunstwerk werd toegevoegd. Het ging om een beeld van, naar later bleek, beeldend kunstenaar John Brandon. De eerder dit jaar overleden Hinrich Brüggemann, oud-voorzitter van afdeling Dordrecht en lang lid van de Orde, was in zijn werkzame leven betrokken bij de Stedelijke Ontwikkeling van Dordrecht. Tijdens zijn laatste optreden bij de afdeling vertelde hij over dat kunstwerk in het Wantijpark.
Groot kunstwerk
Ruim veertig jaar geleden kwam er een kunstenaar aan Hinrichs bureau met het verzoek om een tamelijk groot kunstwerk in de stad te mogen plaatsen. Waarschijnlijk was de kunstenaar al van het kastje naar de muur gestuurd binnen de ambtelijke organisatie. Hinrich antwoordde dat er binnen de gemeente Dordrecht voor dit omvangrijke werk geen ruimte voorhanden was. Maar het liet hem toch niet los. Later belde hij de kunstenaar en wees hem een plek aan in het Wantijpark. De kunstenaar heeft het beeld vervolgens zelf geplaatst en daar staat het sindsdien, zonder enige naamsvermelding.
Naspeuringen
Door Hinrichs aandacht voor het kunstwerk ging oud-journalist Hans Berrevoets aan het werk. Uit zijn naspeuringen bleek dat het de in 2007 overleden kunstenaar John Brandon betrof. Dankzij Hinrich is het standbeeld ‘Ode aan de natuur’ uit de vergetelheid gehaald.
Naast deze anekdote zullen wij ons Hinrich voor altijd blijven herinneren als een karaktervolle persoon met zeggingskracht en gevoel voor humor. We verwijzen hierbij graag naar zijn bijdrage bij een van onze tuinparty's.
Het vergeten kunstwerk
Het Wantijpark is de trots van elke Dordtenaar,
want daar komen Natuur en Ontspanning bij elkaar.
Een wandeling in 't mooie park is gezond en fijn,
ook is er af en toe een heel groot pop-festijn.
En vaak is er nog heel wat te doen
in 't Wantijbad of 't Wantijpaviljoen.
Kortom, dit park is menig Dordtenaar heel lief,
maar nu wordt mijn ode toch wat negatief.
Want bij de ingang van het park staat in het gras
een kunstwerk dat helemaal vergeten was.
Niemand wist hoe dat daar kwam
en wie de maker was van die stam.
Tot Hinrich Brüggemann op zekere dag
al wandelend dat vreemde kunstwerk zag.
"Hé, dat ken ik nog uit een lang verleden tijd,
toen ik nog werkte aan het Dordts beleid.
Want wilde iemand iets op straat of zo,
dan kwam dat eerst op mijn bureau."
Zo meldde zich bij hem, zeker wel vóór 40 jaar,
ene John Brandon, een jonge kunstenaar.
Hij had voor een kunstwerk een mooi plan, dat
een bijzonder plekje waard was in de stad.
"Nou ’t komt wel goed, B en W beslissen over 't plan,
gaan die akkoord, dan hoor je er wel van."
Maar de politiek had andere dingen aan het hoofd
en Hinrich had de kunstenaar wel wat beloofd,
maar 't plan werd in een bureaula neer gelegd
en kwam toen in de 'vergeten stukken map' terecht.
Maar John Brandon was na verloop van tijd het wachten zat,
"het moet maar zonder toestemming van ’t bestuur der stad."
Hij stak zijn kunstenaarshanden zelf toen in de mouw
en de realisatie van zijn kunstwerk voltooide hij heel gauw.
Zo staat er in het Wantijpark als sinds jaar en dag
een kunstwerk dat er eigenlijk niet wezen mag.
En niemand vraagt zich af: is dat niet illegaal?
want er genieten van doen wij allemaal.
Komt er nu nog een mooi informatiebord,
dan weet iedereen: dit is kunst van Dordt.
Jan Verschoor
Terug naar de PrincEzine (op de website)? Klik hier.
